Pramolan

Wskazania

Uogólnione zaburzenia lękowe, nerwice, lekkie i średnie stany depresyjne, zaburzenia snu i okresu przekwitania

Dawkowanie

Lek przeznaczony do stosowania doustnego, wedle wskazań lekarza. Picie alkoholu w trakcie leczenia jest niewskazane.

Możliwe skutki uboczne

Często występują zmęczenie, niedociśnienie i spadki ciśnienia krwi, uczucie suchości w ustach i zatkanego nosa. Pacjenci skarżą się również na senność – gdy pojawia się ona w nadmiernym stopniu należy na czas leczenia zrezygnować z prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Rzadziej występującymi objawami niepożądanymi są bóle głowy, parestezje, stany pobudzenia, zaburzenia snu. Lek może spowodować także zmiany w obrazie krwi, np. brak granulocytów lub zmniejszenie liczby białych krwinek, a także zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych skóry należy odstawić lek i skonsultować się z lekarzem. Zalecane jest zgłosić się do niego również wtedy, gdy podczas stosowania pojawi się gorączka, infekcje grypopodobne lub ból gardła.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować leku w przypadku uczulenia na którykolwiek z jego składników. Koniecznie powiedz lekarzowi jeśli zażywasz leki nasenne lub uspokajające, neuroleptyki, inne trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, fenotiazyny, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), fluoksetyny, fluwoksaminy, beta-adrenolityki, leki przeciwdrgawkowe, leki stosowane w chorobie Parkinsona, przeciwarytmiczne lub wpływające na mikrosomalny układ enzymów wątrobowych. Pramolan może wzmagać działanie leków stosowanych podczas znieczulenia ogólnego. Jeśli jesteś lub możesz być w ciąży poinformuj o tym lekarza – nie zaleca się stosowanie leku w okresie ciąży, o ile lekarz nie zdecyduje, że jest to bezwzględnie konieczne. Nie powinno się przyjmować leku w okresie karmienia piersią, gdyż opipramol w niewielkich ilościach przenika do mleka ludzkiego. Schorzenia, które mogą być przeciwskazaniem do terapii Pramolanem to przerost gruczołu krokowego, choroby wątroby i nerek, predyspozycja do występowania drgawek, niedostateczne zaopatrzenie mózgu w krew, przebyte uszkodzenia serca, istniejący wcześniej blok przedsionkowo – komorowy pierwszego stopnia, a także zaburzenia produkcji krwinek.